ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΕΣ
ΠΟΙΟΙ ΔΙΧΟΤΟΜΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ
Ο λογοτέχνης , πολλές φορές είναι ένας άνθρωπος που δεν τον αφήνουν για διάφορους λόγους να ζήσει την πραγματικότητα του και την μεταφέρει στο χαρτί. Η ματαιότητα ή η ανεκπλήρωτη ζωή , μα και τα βιώματα της ζωής , περιγράφονται από τη γραφή του , όπως ο ίδιος λαχταρά να ξεδιπλώσει , να αποφορτιστεί από όσα τον κατατρώγουν , από όσα πάνε να του παραβιάσουν τον δικό του κόσμο .
Ενώ λοιπόν προσφέρουν στον εαυτό τους την εσωτερική ανακούφιση, από αρχαίων χρόνων, προσφέρουν με παιδαγωγική αξία και στον πολιτισμό μας . Έτσι λοιπόν , ο ποιητής «λογοτέχνης» κάνει την ποίηση ν΄ ανέλθει με μία μυστική κι απροσδιόριστη μορφή , τη μορφή που λέγετε «Τέχνη» και συγκεκριμένα «Λογοτεχνία».
Οι λέξεις είναι φίλες του , ο συνδετικός του κρίκος που τον συντροφεύουν στην όλη διαδρομή του της έκφρασης. Η γλώσσα το μεταφορικό μέσο της σκέψης στη γραφή, που τον βοηθά να κινείτε , από τον ψυχικό του περιεχόμενο , στο γραπτό του περιεχόμενο.
Μήπως όμως παράλληλα με τη δική του πνευματική εκτόνωση , μήπως το περιβάλλον του ασυνείδητα , τον εκμεταλλεύονται και τον κάνουν ένα πομπό που θα εκτονώσουν μέσα από το ποιητή , τις δικές τους προβληματικές πιέσεις και ακατάστατες εσωτερικές τους παραμέτρους ;
Μήπως τελικά τον χρησιμοποιούν , χωρίς να έχει σημασία αν αυτό γίνετε από άγνοια και πολλές φορές στις αναλύσεις μας δεν έχουμε συλλάβει την σκέψη πως ερμηνεύουμε το ψυχισμό και δεν έχουμε λάβει υπόψη πως αναλύουμε τις δικές τους ακαθόριστες συμπεριφορές , που αποκωδικοποιούνται , φορτώνοντας τες στον ποιητή μας ;
Είναι τελικά λαχτάρες , όνειρα , συναισθήματα του ποιητή ή μεσολαβεί άθελα του , να διασπάσει την όλη ένταση που τον περιβάλει και τον εκμεταλλεύεται βάναυσα. Τα ποιήματα που συνθέτει , κατά πόσο τελικά αφορούν εκείνον προσωπικά ή ικανοποιεί τις ψυχικές διαταραχές των γύρων του;
Σίγουρα , η ποίηση είναι μια πανέμορφη τέχνη και αντί να υποκύπτουμε στην υστερία της υπέρ κατανάλωσης της ύλης , θα είχαμε βγει κερδισμένοι αν υπέρ καταναλώναμε αναλόγως τη τέχνη και το όφελος της . Φλέγοντα θέματα που διατυπώνονται και καταγράφονται , αποτελούν μία ασύλληπτη επιτυχημένη μέθοδο μεταφοράς , από τη φαντασία στην πραγματικότητα και την πραγματικότητα στην φαντασία .
Λυρίκα Σκλαβούνου ,
Υπεύθυνη και δημιουργός της ομάδας ,
Logotexniko Symposio ,
άρθρο μου μόνο για τον e-provolea
Η Λυρίκα Σκλαβούνου γεννήθηκε το 1977 . Τελείωσε ψυχολογία , αλλά ακολουθεί το επάγγελμα του λογοτέχνη ,όπου την έχει κερδίσει κι έχει διακριθεί στο χώρο , έχοντας κερδίσει και σπουδαία βραβεία . Είναι η υπεύθυνη και δημιουργός της λογοτεχνικής ομάδας στο facebook «Logotexniko Symposio , Logotexniko Symposio II και το Logotexniko Symposio III , είχε την ιδέα να διαχειριστεί την ομάδα η φίλης , αντιπρόεδρος της ομάδας Κυριακή Αλεξοπούλου. Περισσότερες πληροφορίες στο blog της